Tęczowe wiersze

annatulipanna

<b>WIĘCEJ</b>
<i>ks. Jan Twardowski</i>

Coraz więcej Ciebie
bo powietrze przejrzyste między ulewami
czarny las a im dalej tym bardziej niebieski
może w nim szuka grzybów stary smutny anioł
co zamiast poznać miłość wkuwał język grecki

a teraz moja prośba o Matko Najświętsza
być jak tęcza co sobą nie zajmuje miejsca
choć biegnie jak po schodach od ziemi do nieba

Tobie derkacz w zbożu Tobie zając w polu
mrówki co się kochają ale się nie lubią
pomidor z pępkiem koszyk z maslakami
i cierpienie tak wielkie że już nie ma grzechu
milczenie które myśli
radość co rozumie
Amen lub inaczej niech nie będzie mnie

Gość

Ja też znam Tęczowy wierszyk Wink

:

Podążaj szlakiem TĘCZY
Podażaj szlakiem piosenki,
a wszystko wokół Ciebie stanie się piękne.
Z każdej doliny jest jakieś wyjście...
... jakiś TĘCZOWY szlak.

Gość

Znam jeszcze jeden znalazłam go w szkolnej lekturze !!
Mogę go napisać, ale ostrzegam jest długi.

Ponad gór omglony szczyt. Lećmy, zanim wstanie świt,
by jaskiniom, lochom, grotą czarodziejskie wydrzeć złoto!

Już krasnali działa czar; w ciszę młotów dźwięk się wdarł,
tam gdzie mrok pod skałą władnie i gdzie dziwy drzemią na dnie.

Dawnych elfów możny ród złota tu zgromadził w bród
i w podziemnych kuźniach młotem z kruszcu miecze kował złote.

Na srebrzystych nitek pas nizał błyski lśniących gwiazd,
w złotych koron zaś obręcze księżycowe wplatał TĘCZE.

Ponad gór omglony szczyt. Lećmy, zanim wstanie świt,
by jaskiniom, lochom, grotą zapomniane wydrzeć złoto!

Złote harfy leżą wiek, gdzie nie kopał żaden człek,
a w nich pieśni drzemie mnogo nie słyszanych przez nikogo.

Nagle sosen słychać szum, wichrów nocą zawył tłum
i czerwonym, żywym ogniem drzewa płoną jak pochodnie.

Gdzieś w dolinie bije dzwon ludzie patrzą z wszystkich stron
a gniew smoka ciska gromy na struchlałe, kruche domy.

Dymią góry w blasku gwiazd, dla krasnali przyszedł czas.
Po pagórkach, po urwiskach w księżycowych biegną błyskach.

Ponad gór omglony szczyt. Lećmy, zanim wstanie świt,
żeby wydrzec lochom, grotom nasze harfy, nasze złoto!

Fragment powieści pt: ,, Hobbit czyli tam i z powrotem''
A jeśli chodzi o całą książkę to już twierdzę, że jest nudna,
a jestem dopiero na 27 stronie.
Także nie polecam Sad

Drzewko szczęścia

Kolory smutku jak TĘCZA
Niewinności wspomnienie, białe karteczki,
Nadzieją utkane podniebne bajeczki,
Purpurą zepsute pragnienia nie dane,
Błękitne przyszłości już zapomniane
I kwiat jaśminu i róży zapach
I melancholia...
Radość zza łez widziana, przymglona czasem,
Oczy, których już nie zapomnę i noce w atłasie,
Słowa bezszeptne wyrażne i jasne
I ból, co minął jak ciemność brzaskiem.

Smutek jest wszędzie i nigdzie go nie ma.

a nic nie rozumiem,

Choć pragnę…

Nie rozumiem!

Choć dużo myślę,

Dużo mówię

Nie rozumiem….

Staram się patrzeć nie widzę,

Słyszeć- nie słyszę.

Dotykać, ale nic nie czuję…

Im więcej myślę tym mniej wiem!

I nadal nic nie rozumiem.

Zastanawiam się dlaczego

kwiaty nie są drzewami

a drzewa kwiatami?

Dlaczego tęcza jest kolorowa

A nie biało-czarna?

I dlaczego zima jest zimą

A nie latem?

Wciąż myślę…

A jednak nic nie wiem

Dlaczego wszystko jest właśnie takie a nie inne?

Dlaczego róża stojąca przede mną jest czerwona?

Nie wiem…

Być może tak miało być,

A być może ja to wszystko tak spostrzegam…..

Drzewko szczęścia

WIERSZYK O TĘCZY
Ma siedem kolorów tęcza
jest barwna jak nasza Ziemia:
czerwony – mak na polanie,
pomarańczowy – słonecznik w trawie,
żółty – słońce potrzebne do życia,
zielony – liście roślin i drzewa,
niebieski – w strumykach woda,
granatowy – gwiazdy błyszczące,
fioletowy – kwiecie na łące.
Natalia Rerich kl. II a
T
ĘCZA
Tęcza ci wręcza kolory, jak parasol wesoły.
Idą po nim dzieci i patrzą jak tęcza kolorami świeci.
Czerwony, zielony, niebieski wszystkie od jednej kreski.
Cieszą się dzieci, biegają pod wesołą tęczą w maju.
Anna Kozłowska kl. II a

FRASZKA
Na szyi zamiast obręczy
zawiesiłem sobie kawałek tęczy.
Paweł Gregorius kl. II a

TĘCZA
Tęcza siedmiobarwna, piękna jak kwiat.
Tęcza kolorowa śliczna jak świat.
A gdyby tęczy nie było na świecie?
To byłoby tak smutno, że nawet nie wiecie.
Ela Gnieździuch kl.III b

TĘCZA
Wicek nie widział tęczy i bardzo go to dręczy,
Gdyż po deszczu kolorowa bardzo szybko się chowa.
I na następną deszczową pogodę wygląda,
by znów mogła być pociągająca i zachwycająca.
Tęcza już każdemu znana, w piękne barwy przybrana
Ola Jabłońska kl. VI b

TĘCZA
Tęczo ty wstajesz po deszczu
dzięki promieniom słonecznym.
Wznosisz się jak słońce o świcie.
Siedmioma kolorami patrzysz na nas
jak oczami Boga.
Marysia Sordon kl. VI b

CZYM JEST TĘCZA?
Budzisz się ze snu, gdy pada deszcz.
Ukazujesz, gdy przestaje padać,
w swej pięknej siedmiokolorowej sukni.
Czym jest tęcza? Może ludzką wyobraźnią?,
A może nie, może dziełem natury,
A może nie?
Tęcza jest jak nieznajoma.
Pokazuje się i znika nic nam nie mówiąc.
Marysia Sordon kl. VI b

TO JA TĘCZA !
Kiedy widzisz, że pada deszcz
i zza chmur wyziera słońce,
wyjdź na dwór lub na balkon spojrzeć na mnie !
Ludzie rzadko na mnie patrzą,
bo nie mają czasu,
a ty, ty mały człowieku potrafisz rzucić zabawki,
nie obejrzeć następnego odcinka „Toma i Jerry”,
i wyjść popatrzeć na mnie.
Kiedy usłyszysz wołanie, to wiec,
że to ja wołam i krzyczę z łuku, ja – tęcza !
Niedługo nie będę widoczna, przez to,
że kominy nie czyszczą zębów
i mają bardzo nieświeży trujący oddech .
Smutno mi gdy widzę
kwiaty usychające, drzewa wycinane.
Czy nie widzicie, że niszczycie mnie,
lasy, łąki, pola gaje i siebie?
Czy naprawdę nie widzicie?
To straszne, bo za kilka lat,
A może dni nie będzie już mnie, ciebie
i niczego - prócz drapaczy chmur.
Marysia Sordon kl. VI b

ZAGADKA
Magicznie stworzona,
Zjawia się, gdy po pochmurnym
Szarym dniu zaświeci słońce.
No zgadnijcie co to jest?
Ewa Ziobrowska kl. VI b

PODZIĘKOWANIA
Wśród deszczowej pory pojawiasz się.
W szare dni magię nam swą pokazujesz.
Rozświetlasz niebo koło szarych chmur.
Jesteś dla nas najważniejsza.
Gdy na ciebie patrzymy, uśmiechamy się.
Proszę nie zapomnij o nas
I ozdabiaj nam niebo!
Ewa Ziobrowska kl. VI b

GDYBY
Pomyślcie, gdyby ktoś ukradł tęczę.
Co by się stało, no pomyślcie i mówcie:
nie byłoby radości
nie byłoby szczęścia
nie byłoby kolorów nie byłoby...
Możemy tak pomyśleć i wyliczać,
Lecz na szczęście Ona jest!
Ewa Ziobrowska kl.VI b

JAK RYSOWAĆ TĘCZĘ?
Tęczę wielką rysować trzeba,
Choćbyś rysować miał cały dzień.
Niech jak horyzont od
końca świata do drugiej strony.
Niech jak dzień rzuca wielki blask.
Tęcza podobna jest do olbrzyma,
co na ramionach kolory trzyma.
A, że jest jak twoje kredki w piórniku,
to pognaj do niej choćby na koniku!
Gosia Zadorożna kl VI

CO MYŚLEĆ O TĘCZY?
Tęcza hm... co o niej myśleć?
Jedynie tyle, że rozszczepionym jest światłem
i ma mnóstwo kolorów.
Ale to chyba za mało?
Przyjrzyj się fontannie ,
co się w słońcu mieni,
a zobaczysz tę sztuczkę światła!
Gdyby można było posiedzieć na tęczy hm...
Jak kot w słońcu bym się wygrzewała.
Szkoda, że to tylko marzenia.
Gosia Zadorożna kl. VI b

KOLOROWA TĘCZA
Nasza tęcza kolorowa
jest jak bardzo mądra sowa,
kochająca wszystkie dzieci,
którym słońce co dzień świeci.
Tęcza ośmiokolorowa, trochę żółta
i różowa, czasem jak bez – fioletowa.
Oczy naciesz kolorami,
będziesz zawsze śmiał się z nami.
Czasem rosą jest pokryta.
Zawsze piękna i pachnąca
nasza tęcza jest od słońca.
Kochaj tęczę zawsze, wszędzie,
a ci w życiu dobrze będzie.
Magda Jacuk kl.VI b

O TĘCZY
Tęcza to kolory na niebie.
Tęcza to zjawisko występujące po deszczu.
A myśleliście kiedyś,
czy tęcza może być nadzieją
lub marzeniem człowieka takiego jak ja?
Człowieka takiego jak Ty?
Agnieszka Wasilewska kl. VI b

TO WŁAŚNIE TĘCZA
Co powstaje po ponurym deszczu?
Co w blasku słońca
siedmioma kolorami się mieni?
To właśnie tęcza!
Agnieszka Wasilewska kl. VI b

CO PRZYNIESIA TĘCZA?
Niektórzy myślą, że tęcza
garniec ze złotem przyniesie,
albo kolory na niebie.
Lecz nie! Nie!
Ja wiem co przyniesie – nadzieję!
Agnieszka Wasilewska kl.VI b

TĘCZA
a. Barwna wstęga pod niebem wisząca,
utkana z deszczyku i promieni słońca.
b. Na niebie barwny łuk, który podpiera chmury.
Agnieszka Grodzka kl.VI b

TĘCZA
Z małej kropelki wody,
Z jednego promyka słońca,
Kolorów masz tysiące!
Tak jak przez pryzmat szklany
światło białe przebiega
przez tę jedną małą kroplę.
Każdy wpada w zachwyt
nad twoją urodą!
Fizycy głowią się nad twoim składem.
Romantycy biadają nad tak krótkim trwaniem.
Poszukiwacze złota dążą do twego krańca.
A my, zwykłe dzieci
w nieporównanym zachwycie
liczymy twoje barwy!
Ola Gregorius kl. I i (gimnazjum)

7 KOLORÓW
Siedem kolorów sobie jest.
Jakie to kolory dobrze wiesz.
Zielony – nadziei, niebieski – nieba,
czerwony miłości, której światu trzeba.
Tęcza się pojawia, za chwilę znika.
To zjawisko w pamięci nigdy nie zanika!
Samanta Chyra kl. I i (gimnazjum)

TĘCZA W POEZJI Załącznik 4

BARWY
Oto jest fiolet , drzew
a cień idący żwirem
fiolet łączący miłość czerwieni z szafirem-
Tam brzóz różowa kora i zieleń wesoła,
a w jej ruchliwej sukni nieb błękitne koła.
A we mnie biało, biało, cicho, jednostajnie
bo noszę w sobie wszystkich barw Oto jest fiolet , drzew
skupioną tajnię.
O jakże się w białości mojej bieli męczę –
chcę barwą być, a któż mnie rozbije na tęczę.
M. Pawlikowska – Jasnorzewska

OD KRAKOWA CZARNY LAS
Od Krakowa czarny las,
Nad tym lasem tęczy pas...
Ona tam daleko,
Gdzieś za siódmą rzeką,
Lecz Bóg tęczą związał nas.
Z kolorowych siedmiu smug
Most przez niebo zrobił Bóg:
Po tęczowym moście
Aniołowie noście
Serce moje do jej nóg.
L.Rydel

ZAWISZA CZARNY ( w. 553-570)
Bo widzisz... do hełmu tęczę tę uczepić,
Co się nazywa sławą...to potem cię ona
Za hełm ciągnie...aż porwie jak burza szalona
I potem... człowiek schodzi ze świata jak głupi...
Jak ten, co na jarmarku jest, a nic nie kupi,
Aż inni mu spod nosa... towary rozbiorą,
A on wtenczas do kiesy. Tęcza ta siedmioro
Ma kolorów... kościelna sława – fiolety...
Różaną jest chcąc wiecznie trwać w sercu kobiety,
Zieloną jest, kiedy chce szczepić myśli drzewo,
Ognista... kiedy człowiek, co stanie na lewo,
W ognia się piekielnego ubierze pochodnie
I chce światowi wiecznie doświecać przez zbrodnie.
Błękitną jest stalowa sława bohatera,
Każda z nich... żółta wtenczas, gdy w sercu zamiera
I przed śmierci się okiem... przy złożeniu ciała
Duszy smętnej pokaże... blada i strupiała –
Tyle niewarta... ile jeden anioł pański.
J. Słowacki

BALLADYNA (sc. IV w.522-531)
Lećcie u zorzy
Prosić purpury,
Pereł u róży,
Szafiru u chmury,
U nieba błękitu,
A złota u świtu;
A może gdzieś zawieszona
Na niebie tęczowa nić,
To tęczę wziąć na wrzeciona,
I wić, i wić i wić!
J. Słowacki

MARZENIE (w.46-49)
Gdy po deszczu, po majowym,
Wstęga tęczy cicho spłynie,
Ja w wianeczku lilijowym
Biegam sobie po dolinie.
C.K. Norwid
DO JÓZEFA BOHDANA ZALESKIEGO (W. 1-4)
Dobrze tęczy się zielenić,
Błękitnawić i czerwienić,
Tej Wielmożnej Pani !...
C.K. Norwid

TĘCZA
Słychać go było jak po młodym życie
Biegł coraz śpieszniej-ciepły deszcz majowy,
Zbryzgany słońcem, co przez obłok płowy
Wzdłuż mu kropliste rozwidniało nicie.
Pyląc, uderzył w piach drogi spróchniały,
Poszperał w krzaku, co lśniąc się kołysze,
Strącił liść z wierzby, pociemniał głaz biały
I ustał, w nagłą zasłuchany ciszę.
Teraz mu patrzeć jak wierzchem obłoku
Tęcza, bezmiary objąwszy, rozkwita,
Poprzerywana i niecałkowita,
Jakby się śniła zmrużonemu oku.
Aż, luźne znikąd jednocząc migoty,
Nagłą zawisa ponad światem bramą,
By ci przypomnieć, że zawsze tak samo
Trwasz w każdym miejscu u wnijścia tęsknoty.
By ci przypomnieć, żeś z duszą, snem zżartą,
Wpatrzony w bezmiar, wsłuchany w swe dreszcze,
Wszedł do tych światów przez bramę rozwartą,
Co się za tobą nie zamknęła jeszcze.
B. Leśmian

TĘCZOWY MOST
Tęczowy most nad jeziorem
Odbija się
W tafli jego.
Utkany z deszczu kropelek.
Jest li coś piękniejszego?
Małgorzata Dokudowicz

TĘCZA
A kto ciebie, śliczna tęczo,
Siedmiobarwny pasie,
Wymalował na tej chmurce
Jakby na atłasie?
-Słoneczko mnie malowało
Po deszczu, po burzy;
Pożyczyło sobie farby
Od tej polnej róży.
Pożyczyło sobie farby
Od kwiatów z ogroda;
Malowało tęczę - na znak,
Że będzie pogoda!
M. Konopnicka

TĘCZA
Lśni na niebie tęcza,
śliczna, kolorowa.
Pytają się dzieci:
-Kto ją wymalował?
Słońce malowało
pędzelkiem ze złota.
Udała się słonku
malarska robota.
H. Ożogowska

TĘCZA
Zanim „Optyka” powstała
Już „łuk na obłoku”
Dawał „coś do myślenia”,
Kiedy w ludzkim oku
Zagrały barwy żywe
We wszelkich odcieniach
I zapadły głęboko
Do wnętrza stworzenia
Zwanego – homo sapiens
-(łacińskim zwyczajem).
Zanim „Optyka” powstała
Myśliciel biblijny
Zachwycony zjawiskiem
Skojarzonym z deszczem...
Pomny klęski potopu
Odnalazł Nadzieję
W łuku barw
„Położonym na obłoku”.
A po kilku tysiącleciach
(W których „Czas sam przez się płynął jednostajnie”)
Gdy wciąż jeszcze:
„Przyrodę i jej prawa
Krył nocy cień...
Bóg rzekł – Newtonie bądź !
I stał się dzień”.
W tym dniu narodziła się Optyka !
Ojcem jej był pryzmat Newtona
Matką je było światło słoneczne
( To samo światło, które namalowało tęczę,
I wszystkie liście i kwiaty.
Wszystko co ma barwę jakąkolwiek,
I co nie ma barwy, a jest spostrzegane w świetle).
Dziećmi pierworodnymi były barwy widma (optycznego).
Pra, pra, prawnuki barw tęczy.
Tęczy, która rodzi się w kropelkach wody,
Gdy wnikają w nie
I „odbijają się wewnętrznie”
Promienie Słońca !
Piotr Łabuz

Gość

tęcza , tęcza na mym niebie
wciąż się cieszy ,że ma Ciebie
Wesolutko się uśmiecha
i dla wszystkich to pociecha
Jest ze wszystkich rozradowana
i tak ciągle do białego rana
Idzie za nami z górki
nad barakami .
Już się z nią zaprzyjaźniamy ,
a ona znika za chmurami.....

annatulipanna

W zuchach cała obrzędowość jest TĘCZOWA (;

Agnieszka

my tez mam hufieć zwie się ZRÓDŁO
dobrze mówie ANiu ?

annatulipanna

oczywiście : )
a co do zuchów... całe dolnośląskie zuchy są Tęczowe : ) na mundurkach noszą Tęczowe koraliki, przypatrzcie się.

Agnieszka

ja mam w moim starym mundurze tęcze zuchową Very Happy

Pola

taka jak ma Helen? taka w lustrzanym odbiciu ^^

Agnieszka

chyba tak( nie przygladłam sie HElen) ale napewno KAsia Puchatkowa ma taką Very Happy

Pola

ja sie u Helen przygladalam i ma taka jak Kasia.

Agnieszka

Aha ja mam tylko w straym mundurku Sad

i tez bym chciała miec w nowym

Pola

wlasnie. moze niach cala druzyna sobie naszyje i bedzie wtedy wiac ze jestesmy z teczy!

Agnieszka

hm....wątpie bo to jest odznaka zuchów

Pola

ale my mozemy imec w innym miejscu i normalna a nie odwrotnie

Agnieszka

a ja mam normalnie w starym mundurku...
to zapytaj sie Helen czy bedziemy mogły nosić

Pola

ok. to sie razem zapytamy i bedzie git.

Agnieszka

ok zapytamy sie ale kiedy...???